3 Μαΐου 2018
21 Μαρτίου 2018
7 Δεκεμβρίου 2016
5 Νοεμβρίου 2016
18 Οκτωβρίου 2016
17 Οκτωβρίου 2016
Ταυτότητα (Άσκηση 1 φωτογραφίες)
Η ταυτότητα μας μέσα από τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το σώμα μας.
Αν σκευτούμε οτι χωρίς την βοήθεια του καθρέφτη ή της φωτογραφίας ή κάποιου άλλου μέσου, βλέπουμε συγκεκριμένα μέρη του σώματος μας, όπως τα χέρια, τα πόδια η κοιλιά και μάλλον σε συγκεκριμένες στάσεις. Πόσο αυτό συμβάλλει στην εικόνα που δημιουργούμε για τον εαυτό μας.
Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας μάλλον δεν είναι κάτι παγειωμένο.
Κάθε μέρα για όλη μας την ζωή βλέπουμε τα πόδια τα χέρια μας λίγο την κοιλιά μας ίσως με λίγη προσπάθεια την πλάτη μας και ταυτόχρονα μπορούμε να τα αισθανθούμε. Όχι όμως το κεφάλι μας, τον λαιμό μας, τον ώμο μας
τα σημεία αυτά ξέρουμε ότι υπάρχουν μέσα απο την αντανάκλαση μας ή συγκρίνωντας τον εαυτό μας με τους γύρω μας. Οπότε για να αντιλφθούμε ολόκληρο το σώμα μας συμβάλλουν και εξωτερικοί παράγοντες. Γνωρίζουμε το σώμα μας παρατηρόντας έξω απο μας.
Και όπως όλοι γνωρίζουν, ο καθρέφτης είναι σύμβολο της ψευδαίσθησης, τόσο άυλο όσο και η προβολή ενώς φιλμ (…). Ο καθρέφτης υπόσχεται υπερβολικά πολλά και δίνει υπερβολικά λίγα, είναι ένας βόρβορος ιδεών ή νεοπλατωνικών αρχετύπων, που προκαλεί βδελυγμία στον ρεαλιστή. Είναι μια μάταιη παγίδα, μια άβυσσος.
Robert Smithson, 4 κείμενα, Εκδόσεις ΤΟΠΟΒΟΡΟΣ, Μετάφραση: Νάντια Καλαρά
Ο κινηματογραφικός ηθοποιός, γράφει ο Πιραντέλο, νιώθει εξόριστος. Εξόριστος όχι μόνο από την σκηνή άλλα και από το ίδιο του το πρόσωπο. Με αδιόρατη δυσφορία νιώθει το ανεξήγητο κενό που δημιουργείται καθώς το σώμα του χάνει την υλικότητα του, εξατμίζεται στρερείται την πραγματικότητα, τη ζωή, τη φωνή του και τους ήχους που παράγει ενόσω κινείται, για να μεταβληθεί σε βουβή εικόνα, που τρεμοπαίζειγια μια στιγμή στο πανί και ύστερα χάνεται στη σιωπή (…).
Walter Benjamin, Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγιμότητας, Εκδόσεις επέκεινα, Μετάφραση-Σχόλια Φώτης Τερζάκης
http://kaboomzine.gr/ti-simeni-lipon-fantasiako-meros-v-lakan/
http://www.psychikiygeia.gr/uploads/editorfiles/files/%CE%BD-%CE%BC_%CE%95%CF%85-_%CE%95_%CE%96-%CE%B3-__%CE%92%CF%86_%CE%97_%CE%95_%20(1).pdf
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=PckSyDwwfJQ]
15 Ιουνίου 2016
Η άψυχη πραγματικότητα και η ζωντανή φαντασίωση.
Η άψυχη πραγματικότητα και η ζωντανή φαντασίωση.
Κάθε φορά που περνούσα από ένα μαγαζί με ρούχα στεκόμουνα κάποια λεπτά και παρατηρούσα τις κούκλες. Είναι πολύ εντυπωσιακό πως ένα τόσο άψυχο σώμα μπορεί να δείχνει τόσο ζωντανό. Κάποιες φορές που έκανα βόλτες τα βράδια που είχε ησυχία και ήταν κλειστά τα μαγαζιά, διέσχιζα τις βιτρίνες των καταστημάτων και ένιωθα πως με παρακολουθούσαν.Στις φωτογραφίες μου προσπαθώ να αποτυπώσω αυτή την ζωντάνια των κούκλων. Με την κάμερα μου τους δίνω ψυχή. Παρόλο που όλες φαίνονται ίδιες είναι φανταστικό πως κάθε κούκλα έχει διαφορετική έκφραση και προσωπικότητα.
13 Ιουνίου 2016
glaucus atlanticus pet
 |
Αυτή την περίοδο με απασχολούν πράγματα όπως ο τρόπος που ο σημερινός άνθρωπος αντιλαμβάνεται αυτό που λέμε φύση. Τα φυτά σε εσωτερικούς χώρους, τα κατοικίδια, οι συσκευασμένες τροφές, τα γυμναστήρια, μπορώ να πω οτι πολλές φορές μου φαίνονται αστεία και περίεργα. Την ίδια στιγμή που ο άνθρωπος απομακρύνεται από την φύση ξαναγυρίζει σε αυτήν αγοράζοντας την σε μικρές και μη βλαβερές ποσότητες. Σκέφτομαι, γιατί στην εποχή μας ο άνθρωπος επιλέγει να απομονώνεται και οτι αυτό μπορεί να έχει να κάνει με την αποξένωνση του από οτι φυσικό και την προσκόλληση του με τα δικά του κατασκευάσματα.
Επίσης με ενδιαφέρουν οι άχρηστες πληροφορίες και τα διαδικτυακά σκουπίδια. Η υπερβολική πληροφορία και πολλαπλότητα των εικόνων των λέξεων και των ήχων που δημιουργούν μια αισθητική και πως μπορώ να εξερευνήσω τον χώρο του διαδικτύου. Συλλέγω διάφορες εικόνες απο διαφημήσεις, αντικείμενα, περιέργα ζώα, εξαρτήματα άπο μηχανές, τις οποίες βρίσκω στο ίντερνετ, το σύνολο αυτών θα δω πως θα επεξεργαστώ.
Έπειτα ξεκίνησα να δουλεύω κάτι άλλο
Έφτιαξα κάποια αντικείμενα, σαν ερεθίσματα είχα διάφορα όστρακα, καρπούς και φρούτα όπως και κάποια αρχαιοελληνικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι πηλός, πολυεστέρας, μπογιά. Ο συνδυασμός των στοιχείων αυτών ήθελα να κάνει τα αντικείμενα να φαίνονται σαν να μην μπορούν να ανήκουν σε κάποιο χρόνο ή χώρο.
Μετά σκεφτόμουν πως αυτά που φτιάχνω, θα ήθελα να τα τοποθετήσω σε ένα άλλο πλαίσιο, ώστε να πάρουν μία διαφορετική διάσταση και να τα επεκτείνω στον χώρο, ξεκινώντας άπο το σώμα μου και κάνωντας μια διαδρομή αφήνοντας τα σε διαφορετικά σημεία στην πόλη και καταγράφοντας αυτήν την σχέση που δημιουργίθηκε. Ήταν ενδιαφέρον πως κάτι που έχω φτιάξει και έχω συνηθίσει να το βλέπω στο σπίτι μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο και να αφομοιωθεί απο τον χώρο η να φαίνεται εντελώς αποξενωμένο.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=piPHp7ldN04]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=B5NbZLdY2cU]
Την μουσική του βίντεο έχει φτιάξει ο φίλος μου Νίκος Αντωνόπουλος και είναι επεξεργασμένες ηχογραφήσεις από τραίνα στην διαδρομή Λονδίνο-Γερμανία.
15 Φεβρουαρίου 2016
digital narcisissm? or just a selfie
στην εργασία αυτή καταγράφονται 60 selfies και ο λόγος για τον οποίο τραβήχτηκαν από το κάθε άτομο. ¨Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για το αν η μόδα των selfies είναι κάτι το κατακριτέο,επικίνδυνο η όχι
(η εργασία/αρχείο βρίσκετε σε μορφή βιβλίου στο εργαστήρι των πολυμέσων)
70 επαναλήψεις
70 επαναλαμβανόμενες διπλώσεις
70 καταγραφές από καθημερινές ερωτήσεις
70 origami
70 αρχεία από την καθημερινότητα μου
Ιωάννης Βγόντζας