2 Φεβρουαρίου 2016
3D Γλυπτο με animation (Βλαχος Διονυσης, 5ο)
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=ktmYBI60rLE&w=320&h=266]
Τεχνη στον δημοσιο χωρο (Βλαχος Διονυσης, 5ο)
Τεχνη στον δημοσιο χωρο – Τεχνητη επεκταση ενος κομματιου πεζοδρομου στο ποταμι της Φλωρινας. Εγκατασταση με δυο σετ απο κερκιδες με γυαλινη βαση ( θεα προς τον βυθο του ποταμιου ). Βλαχος Διονυσης, 5ο εξαμηνο.
Το σπίτι μου είναι στη μέση του πουθενά
Το πρώτο κομμάτι αυτού του πρότζεκτ έχει να κάνει με περιπλανήσεις στην πόλη που ζω, τη Φλώρινα και τα γύρω χωριά. Είναι περισσότερο μια εξερεύνηση σ’ αυτό το παράξενο μέρος, που σχεδόν δεν υπάρχει άλλα, από την άλλη, υπάρχει με το δικό του τρόπο. ‘
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=GE6UjgD_EYk]
Οπως περιγράφει ο Φουκό, στο βιβλίο του, Ουτοπίες και Ετεροτοπίες, (εκδόσεις Ελευθεριακή Κουλτούρα 2015)» :
«Πιστεύω ωστόσο ότι υπάρχουν και αυτό ισχύει σε κάθε κοινωνία ουτοπίες που έχουν έναν συγκεκριμένο και πραγματικό τόπο, έναν τόπο που μπορεί να εντοπισθεί στον χάρτη. Ουτοπίες που έχουν έναν καθορισμένο χρόνο, έναν χρόνο που μπορεί να προσληφθεί και να μετρηθεί σύμφωνα με το καθημερινό ημερολόγιο. Είναι πολύ πιθανόν, κάθε ανθρώπινη ομάδα, όποια και αν είναι αυτή, να δημιουργεί τόπους ουτοπικούς στον χώρο που καταλαμβάνει, που ζει πραγματικά, που δουλεύει, όπως και στιγμές αχρονικές στον χρόνο στον οποίο απασχολείται και δρα(σελ.7).
Αρχικά λοιπόν, κάνοντας διάφορες διαδρομές στην πόλη και τα χωριά αντιλήφθηκα ότι έβρισκα ενδιαφέρον σε σπίτια τα οποία ήταν και αυτά από μόνα τους μικροί ολοκληρωμένοι κόσμοι εντός του κόσμου, άναρχα φτιαγμένοι χωρίς να δίνουν καμία σημασία στις συμβάσεις περί αισθητικής που εφαρμόζονται στην αρχιτεκτονική των μεγάλων αστικών κέντρων. Έτσι άρχισα να καταγράφω με βίντεο και φωτογραφίες το περίεργο αυτό περιβάλλον.
• Στην συνέχεια, επηρεασμένη από τα σπίτια αυτά, κράτησα κάποια στοιχεία τους και προσπάθησα να φτιάξω μακέτες που αναπαριστούν το πώς τα αντιλαμβάνομαι. Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι τα κλασσικά οικοδομικά, όπως τσιμέντο, γύψος, σοβάς, πολυεστέρας, χρώματα, γυαλί και άλλα, αυτές οι μακέτες-σπίτια δεν έχουν την αξίωση να γίνουν ποτέ αντικείμενα οποιασδήποτε χρήσης. Η πρόθεση μου είναι να αναδημιουργήσω το χώρο, ο οποίος με περιβάλλει, χρησιμοποιώντας τον δικό μου κώδικα και οπτική. Ενδεχομένως αποτελούν και μια πρόταση για να δει ο καθένας τα σπίτια, όχι σαν πράγματα που πληρούν τον χώρο και τον οριοθετούν, άλλα σαν αυτόνομους μικρόκοσμους, σαν ένα παιχνίδι.
• Ουτοπίες και Ετεροτοπίες, (εκδόσεις Ελευθεριακή Κουλτούρα, 2015 :
• «Φτάνουμε έτσι σε αυτό που είναι το πιο ουσιαστικό στοιχείο των ετεροτοπιών. Είναι η αμφισβήτηση όλων των άλλων χώρων, με αυτή την αμφισβήτηση να μπορεί να μπορεί να ασκηθεί με δύο τρόπους: ή δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση που καταγγέλλει ολόκληρη την υπόλοιπη πραγματικότητα σαν ψευδαίσθηση, ή δημιουργώντας πραγματικά έναν άλλο πραγματικό τόπο τόσο τέλειο, λεπτομερειακό και διατεταγμένο όσο ο δικός μας είναι άτακτος, κακά οργανωμένος και χαοτικός»(σελ. 15)
Το δεύτερο κομμάτι του πρότζεκτ αφορά περιπλανήσεις στον χώρο του ίντερνετ.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως και το ίντερνετ είναι ένας ακόμη κόσμος που υπάρχει μέσα στον πραγματικό κόσμο ένας κόσμος πιο εύπλαστος από τον πραγματικό αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Τα βίντεο αυτά είναι σχέδια των περιπλανήσεων μου αυτών.
«Μισέλ Φουκό Πέρι άλλων χώρων 1967 ετεροτοπίες»
Η σημερινή εποχή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η εποχή του χώρου.
Διανύουμε την εποχή του ταυτόχρονου, την εποχή της αντιπαραβολής του κοντινού και του μακρινού του πλάι πλάι της διάχυσης.Η θέση στον χώρο προσδιορίζεται από τις σχέσεις γειτονίας μεταξύ σημείων ή στοιχείων τυπικά μπορούμε να τις περιγράψουμε ως σειρές άξονες κιγκλίδες. Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου ο χώρος λαμβάνει την μορφή σχέσεων θέσης.
https://www.youtube.com/watch?v=iukYn90Vkgw
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=iukYn90Vkgw]
1 Φεβρουαρίου 2016
Ναρκισσισμός και selfie
Στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου τα χρονικά περιθώρια μειώνονται ,οι ταχύτητες και οι αποστάσεις αυξάνονται. Οι κοινωνικές επαφές μεταφέρονται σε ένα άλλο επίπεδο.
Η τεχνολογική ανάπτυξη.
Ο άνθρωπος δημιουργεί και χρησιμοποιεί ένα προσωπικό ,ψηφιακό προφίλ με το οποίο εκτίθεται σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιώντας εργαλεία όπως το βίντεο και η φωτογραφία .
Σε ένα ψηφιακό κόσμο όπου υπάρχει η δυνατότητα διαγραφής ή επεξεργασίας του μέσου ή του προφίλ, κάτι που δεν ισχύει στον πραγματικό κόσμο.
Διαγράφει όσα στοιχεία δε του αρέσουν απ τον πραγματικό του εαυτό ή και προσθέτει εκείνα που θα θελε να έχει.
Μέσα από αυτή την διαδικασία καταλήγει να ασχολείται διαρκώς με έναν εικονικό εαυτό συνήθως εξιδανικευμένο .
Ίσως να υπάρχει μια έμμεση σχέση ναρκισσισμούκαι selfie ίσως και όχι.
