30 Απριλίου 2017
7 Δεκεμβρίου 2016
storyboard
γωνίες.
μάτια μου.
περιγράψω
θα προκαλέσεις γιατί τα θες
τρέχει!
κάθε φορά!
Και πώς να κρατήσεις το σώμα όταν είναι
ουρανός;
Ask the Flask Project
Stop motion technique
Ασκήσεις ήχου είκόνας
(οι αριθμοί δεν αντιστοιχούν στη σειρά των ασκήσεων του φυλλαδίου)
πουλιά, ήχος γάτας
http://www.youtube.com/watch?v=vJlarTeeH0Q
κατσίκια, ήχος πιο έντονος-ενυσχημένος της εικόνας
http://www.youtube.com/watch?v=sI5tZniI1wM
άλογο, εικόνα χωρίς ήχο
http://www.youtube.com/watch?v=ZbNlg-ZHJbU&feature=youtu.be
Σύνταγμα, σκάλες
http://www.youtube.com/watch?v=KAOfEylJV2w&feature=youtu.be
δρόμος, ήχος πριν την εμφάνιση της εικόνας
http://www.youtube.com/watch?v=zDqwhw01J00&feature=youtu.be
Ελευσίνα, ασπρόμαυρο
http://www.youtube.com/watch?v=C_X3Eyn6Br8&feature=youtu.be
Μάτια στη σκάλα
http://www.youtube.com/watch?v=AcjgR6EqECA&feature=youtu.be
χορός
http://www.youtube.com/watch?v=p5rHVdVK9h0&feature=youtu.be
Υπόγειο, καρέκλα
http://www.youtube.com/watch?v=SDH00cm4nTA&feature=youtu.be
Αναπτήρες
http://www.youtube.com/watch?v=raTHKqT28Qc&feature=youtu.be
Κλειδιά, τραπέζι, κιθάρα
http://www.youtube.com/watch?v=ID-qTBc_714&feature=youtu.be
Σώμα αφήγηση
http://www.youtube.com/watch?v=rKmbUto35ZE&feature=youtu.be
Φως λάμπας
http://www.youtube.com/watch?v=scnTZU3sqxI&feature=youtu.be
Μπατζούρι
http://www.youtube.com/watch?v=AoofLYQJwHI&feature=youtu.be
Ήχος βρύσης χωρίς εικόνα
8 Φεβρουαρίου 2016
το ταξίδι του\της… ??
Πάνε μέρες τώρα…χρόνια..που το βλέπω να τρέχει.
Είναι αδιαπέραστο.
Κανένας απ αυτούς που το είδε δεν κατάφερε να το σβήσει απ τη μνήμη του.
Όλοι αυτοί το ένιωσαν πάνω τους..να κυλάει μέσα τους..
Στο έδαφος πάνω υπάρχουν τα σημάδια του.
Κάθε σημάδι και μια διαφορετική ιστορία..
μα οι πληγές πάνω στο σώμα με πηγαίνουνε όλες πίσω στην ίδια ιστορία.
Νερό. Πολύ νερό.
Εκείνο τρέχει,το ταξίδι όμως ατελείωτο.
Αλλά κάπου στο βυθό του κρατάει κρυμμένη κάποια ελπίδα,που απεγνωσμένα προσπαθεί να βγει στην επιφάνια.
Ο γέρος, ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι του , παλεύει για την τελευταία ανάσα λίγα δευτερόλεπτα πριν τη σιωπή.
Δεν μπορεί , κάπου θα υπάρχει προορισμός..
Σωλήνες, φράγματα ,τσιμέντο..και όμως κάτω απ την άσφλατο αυτό κρατάει ακόμα.
Τι και αν κατάφεραν να το εγκλωβίσουν…
“Μέσα σε αυτή την ιστορία; … Εμείς.”
μου ψιθύρισες εκείνο το απόγευμα στη λίμνη που ο ήχος του νερού ήταν τραγούδι.
Ένα κομμάτι του ονείρου το σώμα λοιπόν.
Το κράτησα μες στα δάχτυλα αλλά όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα απ αυτό να αποδράσω.
Έτσι τρέχω και εγώ λοιπόν με τη σειρά μου για να φτάσω..εκεί που το όνειρο τελειώνει.
το ταξίδι του\της… ??
Πάνε μέρες τώρα…χρόνια..που το βλέπω να τρέχει.
Είναι αδιαπέραστο.
Κανένας απ αυτούς που το είδε δεν κατάφερε να το σβήσει απ τη μνήμη του.
Όλοι αυτοί το ένιωσαν πάνω τους..να κυλάει μέσα τους..
Στο έδαφος πάνω υπάρχουν τα σημάδια του.
Κάθε σημάδι και μια διαφορετική ιστορία..
μα οι πληγές πάνω στο σώμα με πηγαίνουνε όλες πίσω στην ίδια ιστορία.
Νερό. Πολύ νερό.
Εκείνο τρέχει,το ταξίδι όμως ατελείωτο.
Αλλά κάπου στο βυθό του κρατάει κρυμμένη κάποια ελπίδα,που απεγνωσμένα προσπαθεί να βγει στην επιφάνια.
Ο γέρος, ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι του , παλεύει για την τελευταία ανάσα λίγα δευτερόλεπτα πριν τη σιωπή.
Δεν μπορεί , κάπου θα υπάρχει προορισμός..
Σωλήνες, φράγματα ,τσιμέντο..και όμως κάτω απ την άσφλατο αυτό κρατάει ακόμα.
Τι και αν κατάφεραν να το εγκλωβίσουν…
“Μέσα σε αυτή την ιστορία; … Εμείς.”
μου ψιθύρισες εκείνο το απόγευμα στη λίμνη που ο ήχος του νερού ήταν τραγούδι.
Ένα κομμάτι του ονείρου το σώμα λοιπόν.
Το κράτησα μες στα δάχτυλα αλλά όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα απ αυτό να αποδράσω.
Έτσι τρέχω και εγώ λοιπόν με τη σειρά μου για να φτάσω..εκεί που το όνειρο τελειώνει.
το ταξίδι του\της… ??
Πάνε μέρες τώρα…χρόνια..που το βλέπω να τρέχει.
Είναι αδιαπέραστο.
Κανένας απ αυτούς που το είδε δεν κατάφερε να το σβήσει απ τη μνήμη του.
Όλοι αυτοί το ένιωσαν πάνω τους..να κυλάει μέσα τους..
Στο έδαφος πάνω υπάρχουν τα σημάδια του.
Κάθε σημάδι και μια διαφορετική ιστορία..
μα οι πληγές πάνω στο σώμα με πηγαίνουνε όλες πίσω στην ίδια ιστορία.
Νερό. Πολύ νερό.
Εκείνο τρέχει,το ταξίδι όμως ατελείωτο.
Αλλά κάπου στο βυθό του κρατάει κρυμμένη κάποια ελπίδα,που απεγνωσμένα προσπαθεί να βγει στην επιφάνια.
Ο γέρος, ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι του , παλεύει για την τελευταία ανάσα λίγα δευτερόλεπτα πριν τη σιωπή.
Δεν μπορεί , κάπου θα υπάρχει προορισμός..
Σωλήνες, φράγματα ,τσιμέντο..και όμως κάτω απ την άσφλατο αυτό κρατάει ακόμα.
Τι και αν κατάφεραν να το εγκλωβίσουν…
“Μέσα σε αυτή την ιστορία; … Εμείς.”
μου ψιθύρισες εκείνο το απόγευμα στη λίμνη που ο ήχος του νερού ήταν τραγούδι.
Ένα κομμάτι του ονείρου το σώμα λοιπόν.
Το κράτησα μες στα δάχτυλα αλλά όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα απ αυτό να αποδράσω.
Έτσι τρέχω και εγώ λοιπόν με τη σειρά μου για να φτάσω..εκεί που το όνειρο τελειώνει.
7 Φεβρουαρίου 2016
Γδύνομαι mandarin edition
και ορίστε μια πιο “ανάλαφρη” έκδοση:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=BstODh_dkIg]
Μητκούδη Μιχαέλα
Another one Gear
Κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο, χιλιάδες εικόνες και μηνύματα ταξιδεύουν από τον πομπό (τηλεόραση και γενικότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ) στον δέκτη ( το άτομο, την κοινωνία). Το σύνολο λοιπόν των καταναλωτικών προτύπων που παράγονται για χάρη του Καπιταλισμού εκφράζονται μέσω των τερατόμορφων-πλαστικοποιημένων γυναικείων μορφών που δημιουργούνται μαζικά στα εργοστάσια των καναλιών. Για έναν άνθρωπο με συνείδηση και κριτική σκέψη η ιδέα αυτή αποτελεί ένα όνειρο-εφιάλτη.
Μητκούδη Μιχαέλα