Κατά την είσοδο του ο θεατής στο δωμάτιο πατάει πάνω στον πρώτο καθρέφτη που βρίσκεται στο πάτωμα του δωματίου και από πάνω του ακριβώς από το ταβάνι κρέμεται το πρώτο ορθογώνιο κουτί που από μέσα του εκπέμπονται διάφοροι ήχοι οι οποίοι κρατάνε μερικά δευτερόλεπτα.
Στην συνέχεια ο θεατής εισέρχεται στον επόμενο καθρέφτη και κάτω από το 2ο κουτί όπου εκπέμπονται με συνεχόμενη εναλλαγή τα τρία βασικά χρώματα. Η εναλλαγή αυτή των χρωμάτων διαρκεί όσο διαρκεί και η εναλλαγή των ήχων του προηγούμενου κουτιού.
Η ιδέα της εγκατάστασης αυτής είναι βασισμένη στην έννοια της συναισθησίας και ειδικότερα στην οπτικοακουστική συναισθησία κατά την οποία διεγείρονται ταυτόχρονα δυο αισθήσεις, η αίσθηση της ακοής και η αίσθηση της όρασης, όταν προκαλούνται από ένα και μόνο ερέθισμα που έχει να κάνει με μία από τις δυο αισθήσεις που προαναφέραμε.
23 Μαρτίου 2009
20 Μαρτίου 2009
Synaesthesia animations
Animation που χρησιμοποιησα για το παρακατω βιντεο…
Synaesthesia video
Για τη συγκεκριμένη εργασία επέλεξα να κάνω ένα βίντεο. Αν και είναι πολύ δύσκολο ίσως να μεταφέρεις το βίωμα της συναισθησίας, όταν ειδικά δεν το έχεις εσύ, είναι πιο εύκολο να φανταστείς πώς θα είναι. Πιστεύω πως με την αντιστροφή των χρωμάτων της εικόνας η χρωματική συναισθησία είναι πιο κατανοητή. Μπορούμε ακόμα να καταλάβουμε τι είναι αυτό που βλέπουμε όπως και να αντιληφθούμε το χώρο, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους συναισθητικούς, χωρίς δλδ να έχουν προβλήματα στην καθημερινή τους ζωή . Προσπάθησα να συμπεριλάβω ότι έχω διαβάσει σχετικά με το εν λόγω φαινόμενο. Έτσι στο συγκεκριμένο βίντεο έχω σχετίσει πιο πολύ μερικά ηχητικά φαινόμενα με την εικόνα (οπτικοακουστική συναισθησία) όπως και τις διάφορες παραλλαγές του φαινομένου αυτού.
Όταν ο “πρωταγωνιστής” αντικρίζει ένα μπολ με φρούτα, ακούγεται τρεις φορές η φράση 3 Bananas. Η εικόνα αλλάζει κάθε φορά που ακούγεται η φράση αυτή.Αυτό το έκανα, μιας και είχα διαβάσει ένα σχετικό κείμενο με μια κοπέλα που έβλεπε παντού κίτρινο τον αριθμό 7. Μόλις της είπαν να μετρήσει 7 μήλα, τα είδε και εκείνα κίτρινα.
Ακούγεται επίσης και μια μηχανική φωνή να απαγγέλλει κριτήρια προσδιορισμού της συναισθησίας (definitional criteria), όπως μπορεί κανείς να τα βρει στη wikipedia.
Τέλος το animation που φαίνετα σε συγχρονισμό με την αναπνοή το σκέφτηκα προσπαθώντας να δημιουργήσω κάποιον κώδικα βάσει εμπειριών που σχετίζονται με τη συναισθησία και είναι κοινές σε όλους μας, θέμα που ωστόσο χρίζει έρευνας ακόμα.
19 Μαρτίου 2009
16 Μαρτίου 2009
Δεύτερο μέρος Μετάφρασης
Σε μια διαφορετική μα συσχετισμένη προσέγγιση, μερικοί media artists επέλεξαν αντιθέτως να απλοποιήσουν ή να μειώσουν αυτή την οπτικοακουστική σχέση, συχνά προσπερνώντας και την χρήση Η/Υ αυτή καθ’αυτή. Στο “Telefunken works” (2000,2004) του Carsten Nicolai ο μηχανισμός του ήχου ενός cd player συνδέεται στα κυκλώματα εισόδου ήχου και εικόνας μιας οθόνης τηλεόρασης- αυτό που ακούγεται σαν συνθετικοί τόνοι και θορυβώδη ηχοτόπια, φαίνεται στην οθόνη σαν σχεδιαστικά πρότυπα μονοχρωματικής μορφής και γραμμής. Σε μια προσέγγιση στην οποία θα αναφέρομαι εδώ σαν “transcoding” (σ.τ.μ: “αποκωδικοποίηση”;), ο ήχος και η εικόνα συνδέονται μέσω μιας άμεσης μεταφοράς ενός σινιάλου, μια απλή σύνδεση.
Ο Αυστραλός καλλιτέχνης Robin Fox συνδέει τα ηχητικά μέρη από ένα χειροποίητο digital synthesiser σε ένα ταλαντοσκόπιο. Μέσω του νέου υβριδικού οργάνου, ο Fox εξερευνεί μια περιοχή στην οποία το σινιάλο βλέπεται και ακούγεται συνεχόμενα, κάθε ήχος είναι μια μορφή σε κίνηση, κάθε μορφή είναι ένας ήχος. Η σύνδεση ήχου και εικόνας, κυριολεκτικά φανερώνει την αισθησιακή διασταύρωση της συναισθησίας- περισσότερο, η δουλειά η ίδια μοιάζει κάπως να προκαλεί συναισθησιακή εμπειρία. Η επικοινωνία μεταξύ ήχου και εικόνας είναι άμεση, ευκίνητη και έντονη- η οπτικοακουστική σχέση είναι εντελώς συνεπής, με κάποιο τρόπο αυταπόδεκτη, κι όμως συνεχώς εκπλήσσει. Υπάρχει ένα συναίσθημα σαν αποκάλυψη- ένας κριτικός περιγράφει το Backscatter DVD (2005) του Fox σαν “υπνωτικό” και “ανώτερο” και ομιλεί περί μιας αίσθησης “ανώτερης σημασίας ή ψηλότερου σκοπού” (Baker Fish 2005). Η δουλειά του Andrew Gadow πλησιάζει την ίδια σχέση από μια άλλη μεριά- δουλεύοντας με ένα παλιό video synthesiser, μεταφέρει το σινιάλο της εικόνας του απευθείας σε ήχο. Η δομή του σινιάλου video γίνεται ικανό να ακουστεί σαν διαμορφώσεις ενός βουητού 50 Hz- τρεμουλιαστές, συντριβόμενες οπτικές ιδιοσυστασίες γίνονται τριπτικά αλλά δαιδαλώδως λεπτομερειακά ηχητικά σήματα. Πάλι η αντικειμενική εμπειρία μπορεί να είναι ισχυρή, μια ενστικτώδης αίσθηση δύναμης ή συνάντησης- το οπτικοακουστικό ταίριασμα είναι τόσο κοντινό που μοιάζει να εξαφανίζεται, ξεχωριστές τροπικότητες ενώνονται σε ακατέργαστη αισθαντικότητα .
12 Μαρτίου 2009
http://www.scribd.com/doc/4601229/The-sound-of-change-visuallyinduced-auditory-synesthesia
” ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ” , απο google: The sound of change: visually-induced auditory synesthesia