Η σύνθεση αυτή προέκυψε από την φωτογράφηση 70 διαφορετικών αντικειμένων που βρίσκονται στο σπίτι μου. Καθώς τα αντικείμενα είναι διαφορετικά μεταξύ τους, μπορούμε να μιλήσουμε περισσότερο για μια διαδικασία που επαναλαμβάνεται, τοποθετώντας στην θέση του ενός αντικειμένου ένα άλλο, διαδοχικά.
Αυτή η άσκηση έγινε περισσότερο σαν μια μελέτη πάνω στα αντικείμενα αυτά, προσπαθώντας δηλαδή να τα αποξενώσω από το περιβάλλον όπου λειτουργούν συνήθως και να αναρωτηθώ πάνω στην φύση του αντικειμένου. Τα 70 αυτά αντικείμενα απομακρύνθηκαν από την φυσιολογική τους θέση και εξαϋλωμένα πλέον, ως αναπαράσταση, τα βλέπουμε στην φωτογραφία σε μια διαφορετική κατάσταση το ένα δίπλα στο άλλο να χάνουν την ιδιαίτερη αξία τους και να μετατρέπονται σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν αρχικά ο προορισμός τους.
Ο χώρος τους είναι πλέον ο χώρος της φωτογραφίας. Πόσο ο χώρος καθορίζει ένα αντικείμενο; Ένας δισδιάστατος και ένας τρισδιάστατος. Μέσα από την οθόνη ανακόπτεται η φθορά τους. Μέσα από την οθόνη δεν είναι πιο άψυχα από έναν άνθρωπο μέσα σε αυτή.
