με ένα τρόπο τα documentary σαν και αυτό γράφουν την ιστορία . Η ιστορία είναι ανάλογη πια με την αφήγηση που παλιά από την εποχή του Ομήρου μεταφερόταν με κάποιο τρόπο. Σήμερα ο τρόπος είναι τα documentaries που σαν σύνθετα μέσα με την έννια μεταφοράς εικόνας ήχου αφήγησης κειμένου κλπ δίνουν η καλύτερα δημιουργούν τις συνθήκες για μια πιο πειστική αφήγηση της ιστορίας είναι εμφανές πια ότι η όλη ιστορία καταγράφεται προωθείται και θεσμοθετείτε με ενα πολύ διαφορετικό μέσο απο αυτά του 20 αιώνα. Δεν αποτελεί πια μια απλή βιβλιοθήκες που βρίσκεται σε κάποιο κτίριο η σε κάποια εκπομπή κάποιου πειραματικού σταθμού αλλά για μια πρόταση που αρχειοθετείτε μόνο που αυτή τη φορά τη πρόταση δεν γράφεται από καμία μεγάλη εταιρεία παραγωγής αλλά από μια απλή παρέα που θέλει να σχολιάσει και να καταγράφει την ελληνική πραγματικότητα.. Τα τελευταία χρόνια τα βλέμματα σχεδόν όλης της ανθρωπότητας είναι στραμμένα στην Ελλάδα μα εμείς αδυνατούμε να εκπέμψουμε κανένα σήμα πολιτισμικό παγκόσμια ισχυρό όπως βγαίνει από τη πραγματικότητα μας όπως αυτή δεν καταγράφεται μέσα από τη σύγχρονη πραγματικότητα της ελληνικής τηλεόρασης. Το μόνο ισχυρό σήμα είναι αυτό των επισοδείων… Αδυνατούμε να εκπέμθουμε σαν ενεργός πλυθυσμός του δυτικού κόσμου ένα σήμα το οποίο θα μπορούσε να ενεργοποιήσει ακόμα και διαδικασίες ανατροπής της κατάστασης της κρίσης και δημιουργίας ενός θετικού συλλογικού πλαίσιου διεκδήκησης κάποιων … Εκπέμπουμε ένα σήμα ασθενές που το φώς του αχνοφ’εγει πίσω απο κάποια παρελθοντολογικά κατορθώματα μορφών συνήθως μοναχικών όπως είναι ο Διονύσιος Σολωμός , ο Ιωάννης Καποδίστριας, οι έλληνες σοφοί της αρχαίας ελλάδος και όλα αυτ’ά θολά όπως και η παιδεία που λάβαμε για όλα αυτά… Επίσης δεν είμαστε ικανοί να εκπέθουμε κάποιο σήμα εικαστικής αντίστασης… Νομίζω ότι το πιο ικανό μέσο για την δημιουργία μιας αντίστασης και συλλογικής μάχης απέναντι σε συνήθεις και θέματα που μας αφορούν..
28 Δεκεμβρίου 2012
Δεν υπάρχουν Σχόλια
No comments yet.
RSS feed for comments on this post.
Sorry, the comment form is closed at this time.