23 Νοεμβρίου 2014
19 Νοεμβρίου 2014
william kentridge
«Η διαφορά ενός σχεδίου από μια φωτογραφία είναι πολύ σημαντική. Με το σκίτσο φτάνεις σε μια εικόνα μέσα από μια διαδικασία, δεν είναι μια παγωμένη στιγμή στον χρόνο όπως η φωτογραφία. Υπάρχει ρευστότητα. Μπορεί να έχεις μια αόριστη ιδέα για το τι θέλεις να ζωγραφίσεις, αλλά τα όσα προκύπτουν μέσα από τη διαδικασία μπορεί να αλλάξουν ή και να θέσουν σε αμφισβήτηση αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις. Έτσι, το σκίτσο είναι ένα τεστ ιδεών. Ένας συλλογισμός σε αργή κίνηση. Δεν φτάνεις σ” αυτό αμέσως, όπως με τη φωτογραφία. Ο αβέβαιος και ασαφής τρόπος κατασκευής ενός σκίτσου είναι μερικές φορές ένα μοντέλο για το πώς κατασκευάζουμε νόημα. Αυτό που καταλήγει στη σαφήνεια και καθαρότητα, δηλαδή στο νόημα, συχνά δεν ξεκινά με αυτόν τον τρόπο».
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=DRLS4qhloUY]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Cs6GkV4SfWE]
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο william kentridge
αυτοπροσωπογραφία
Το βράδυ πριν πέσω για ύπνο και για την ακρίβεια λίγο πριν κοιμηθώ, έχω παρατηρήσει πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα. Συνήθως νιώθω πιο ελαφριά και κενή και η πραγματικότητα μοιάζει ρευστή και ευάλωτη. Κάπως σαν να επιπλέω στο διάστημα. Το πρωί που ξυπνάω πάλι η πραγματικότητα έχει διαφορετική χροιά, είναι πιο συμβατική και με παρασέρνει χωρίς να σκέφτομαι ιδιαίτερα, λειτουργώ αυτόματα. Ανάλογα λοιπόν με την διάθεση μου, χαρούμενη, λυπημένη, φοβισμένη, ασφαλής κ.λπ. η πραγματικότητα ταυτίζεται με μένα. Νιώθω λοιπόν πως αυτοπροσωπογραφία μου δεν είναι ούτε ένα κομμάτι μου ούτε ένα κομμάτι της πραγματικότητας, είναι το διάστημα ανάμεσα μας. Είναι η αντίληψη. Έτσι λοιπόν η αντίληψη με μορφή διαφορετικών επιφανειών φιλτράρει τον άνθρωπο και την πραγματικότητα. Εγώ είμαι η πραγματικότητα και η πραγματικότητα είμαι εγώ και αυτό που μας χωρίζει όσο και μας ενώνει είναι η υποκειμενικότητα της στιγμής. Αναρωτιέμαι αν ποτέ το θολό τζάμι εξαφανίζεται και τότε μπορείς να δεις τον εαυτό σου καθαρά.
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο αυτοπροσωπογραφία
παρουσίαση καλλιτέχνη Nick Park
Nicholas Wulstan “Nick” Park, CBE[3][4] (born 6 December 1958)[1] is an English director, writer and stop motion artist best known as the creator of Wallace and Gromit and Shaun the Sheep.[5] Park has been nominated for an Academy Award a total of six times, and won four with Creature Comforts (1989), The Wrong Trousers (1993), A Close Shave (1995), and Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit (2005).[6]
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο παρουσίαση καλλιτέχνη Nick Park
18 Νοεμβρίου 2014
Διασπασμένες σημειώσεις απο απο τη δράση στη Πρέσπα
proxeires simeiwseis
synexizetai
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Διασπασμένες σημειώσεις απο απο τη δράση στη Πρέσπα
ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ-TRAILER
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ-TRAILER