Όπως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη ροή ενός ποταμού προς τα πίσω,έτσι δεν μπορούμε να αλλάξουμε και το χρόνο..Σίγουρα έχουμε βρεθεί σε μεγάλη πίεση εξαιτίας του και ευχόμαστε να μπορούσε να σταματήσει έστω για λίγο ή να προσπεράσει ένα μικρό διάστημα…είναι ένα κομμάτι της ζωής μας που όλοι είμαστε εξαρτημένοι από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι το τέλος..
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο προσπαθώντας να σταματήσουμε τον χρόνο..
Και φτάσαμε μέχρι εδω.
Μεταλλαγμένοι και εξαθλιωμένοι.
Ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο χιλιάδες χρόνια τωρα.
Ίσως μακριά από τον σκύλο όλοι να ειμαστε μισοί.
Το φως που μπορεί να μεταφράσει το ανθρώπινο μάτι σε κάτι που να μπορεί να διακρίνει, μόλις που ξεπερνάει το 1/4 από αυτό που διαχέεται στο χώρο. Περίπου το 30% του ανθρώπινου εγκεφάλου ασχολείται με την επεξεργασία και ερμηνεία των ερεθισμάτων της όρασης. Από αυτό το ποσοστό, πόσο μπορούμε να επιβεβαιώσουμε πως είναι τουλάχιστον παρεμφερές με το φως που μπορεί να δει ο κάθε άνθρωπος; Ή μάλλον, πολύ περισσότερο, κατά πόσο διαφέρει ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται και αποκωδικοποιεί την αυτή την ορατή πληροφορία..; Έχουμε τη δυνατότητα να κοιτάξουμε, να παρατηρήσουμε, και να δούμε. Να κοιτάξουμε την επιφάνεια, να παρατηρήσουμε την συμπεριφορά της, και να δούμεκάτω από αυτήν.
Έξι τίτλοι της βωβής ταινίας “Το Θωρηκτό Ποτέμκιν” σχεδιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να προκύψει ένας διαφορετικός, ίσως όχι τόσο κατανοητός με την πρώτη ματιά, υπότιτλος, ο οποίος μεταφράζει την κατεξοχήν περιγραφή της ταινίας. Η πληροφορία που δίνεται στον θεατή, ίσως να προσπαθεί να πει κάτι διαφορετικό, με λιγότερες λέξεις και περισσότερο νόημα, από αυτό που φαίνεται στα πρώτα δευτερόλεπτα επεξεργασίας της από τον εγκέφαλο… Αρκεί κανείς να έχει τη θέληση να δει, λίγο πιο βαθιά, κάτω από την επιφάνεια που πλέει το θωρηκτό…
– Ιωσηφίνα Μακρή
Part 1: ‘TALES’
Part 2: ‘EVADE – NO EAT’
Part 3: ‘MAD’
Part 4: ‘GOLD’
Part 5 & 6: ‘EMBR-ACE’
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ‘The Battleship Potemkin’ inspired Storyboard
Μέσα από εγκαταλειμμένα σπίτια που κάποτε “υπήρχε” ζωή,από παλιά σκαλοπάτια που περνούν άνθρωποι μη δίνοντας ιδιαίτερη σημασία,και σημεία που για πολλούς δεν φανερώνουν κάτι σημαντικό,μπορούμε να διακρίνουμε πολύ περισσότερα πράγματα απ’ότι πιστεύαμε,χάρη στις μικρές πινελιές που παρεμβαίνει το φυσικό στο ανθρώπινο έργο.Περπατώντας μέσα σε αυτήν τη μικρή πόλη,κάθε γωνιά έχει μια ζωντάνια,ένα δικό της χρώμα.Παλιά κτίρια που τα νίκησε ο χρόνος,αρχίζουν να αναδεικνύουν τα παλαιότερα τους χρώματα δίνοντάς τους μία γοητεία και πλέον φιλοξενούν άλλους “επισκέπτες” που τους δίνουν ζωή.Επίσης,εκτός από τις “ξεχασμένες”γωνιές,μπορούμε να παρατηρήσουμε την ομορφιά της φύσης γύρω μας σε μεγάλη ποικιλία,γνωρίζοντας αυτούς τους “επισκέπτες”και άλλα είδη,αλλά πάνω απ’όλα τον εαυτό μας μέσα από την ησυχία και την γαλήνη που επικρατεί γύρω μας..
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Φλώρινα-χρώματα και φύση…
