Η άσκηση με το αντικείμενο (από την αυλή της Σχολής) θα συνδεθεί δημιουργικά και με νόημα με την προηγούμενη άσκηση για μελέτη και καλλιτεχνική ερμηνεία ενός χώρου επιλογής μέσω οπτικοακουστικών καταγραφών. Οι δύο εργασίες μπορούν να ιδωθούν ως δύο «στρώσεις» προσέγγισης του περιβάλλοντος — η μία εστιάζοντας στη χωρικότητα και την ατμόσφαιρα, και η άλλη στην υλικότητα και την μερικότητα μέσω ενός επιμέρους αντικειμένου.
Οι δύο προηγούμενες ασκήσεις που κάνατε δηλαδή —η μελέτη ενός επιλεγμένου χώρου και η διερεύνηση ενός φαινομενικά άχρηστου αντικειμένου— συνιστούν δύο αλληλένδετους τρόπους εμβύθισης στο περιβάλλον, μέσα από δύο διαφορετικές οπτικές:
1.Η άσκηση του χώρου αφορά μια μακροσκοπική προσέγγιση και εστιάζει στην ατμόσφαιρα, στην ηχητική και οπτική ταυτότητα, στις χωρικές σχέσεις, στις κοινωνικές και συναισθηματικές διαστάσεις του περιβάλλοντος ενός “προνομιακού” χώρου που εσείς επιλέξατε . Καλείστε να συνθέσετε ένα πορτρέτο του χώρου μέσα από οπτικοακουστικές καταγραφές, αφηγήσεις και κινηματογραφικά βλέμματα.Ο στόχος δεν είναι η αναπαράσταση, αλλά η καλλιτεχνική ερμηνεία: πώς συντίθεται η ατμόσφαιρα του χώρου; Πώς μιλά μέσα από τους ήχους, τις σκιές, τα υλικά, τις κινήσεις και τις αφηγήσεις που τον διατρέχουν; Η εργασία εισάγει την έννοια του χώρου ως δυναμικού τόπου εμπειρίας, αλλά και ως φορέα μνήμης, εντάσεων και νοημάτων.
2. Η άσκηση του αντικειμένου αφορά ένα στοιχείο, το επιλεχθέν αντικείμενο και εστιάζει στην πολυμεσική καταγραφή της “οντότητα” του, με ηχητικές , οπτικές , χωρικές, ιστορικές, συναισθηματικές καταγραφές του αντικειμένου , κείμενα που το αφορούν η και τα εκφέρει . Το αντικείμενο καταγράφεται με διαφορετικά μέσα – σχέδιο, φωτογραφία, 2D/3D ψηφιακά μοντέλα, ήχους, μακέτες. Η εργασία εμπνέεται από την object-oriented ontology, που προτείνει πως τα αντικείμενα υπάρχουν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη πρόσληψη και χρήση τους. Πώς μπορούμε να τα αφουγκραστούμε πέρα από τις λειτουργίες τους; Πώς μπορεί η τέχνη να αποκαλύψει ή να επινοήσει τις “κρυφές ζωές” των πραγμάτων; .
Η σύνδεση 1+2:
Το αντικείμενο μπορεί να ιδωθεί ως φορέας ή αποτύπωμα του χώρου από τον οποίο προήλθε. Ο χώρος μπορεί να ξαναπροσεγγιστεί μέσα από την παρουσία του αντικειμένου: ποια είναι η ιστορία του στο περιβάλλον αυτό; πώς η απομάκρυνσή του ή η μετουσίωσή του αλλάζει τον χώρο. Η εργασία εστιάζει στην ανάδυση ενός άχρηστου, αμελητέου ή πεταμένου αντικειμένου από την αυλή της σχολής
Προτεινόμενη συνθετική προσέγγιση (για portfolio ή ερευνητική εργασία): Οι φοιτητές μπορούν:
Να εντάξουν το αντικείμενο μέσα στην οπτικοακουστική αφήγηση του χώρου (ως τοτέμ, ίχνος, παράσιτο ή μαρτυρία).Να φανταστούν πώς το αντικείμενο «μιλά» για τον χώρο ή συγκρούεται με αυτόν.